تعيين موقعيت ديوارهاي برشي در ساختمان هاي بتن آرمه

براي طراحي سازه هاي مقاوم در برابر زلزله و مقاوم سازي ساختمان هاي موجود، ايده هاي مختلفي بيان و تحقيقات گسترده اي در اين مورد انجام شده است. يكي از اين سيستم هاي مقاوم، ديوار برشي بتني مي باشد كه در اين مقاله به بررسي در مورد جانمايي آن در سازه هاي بتني پرداخته شده است. در اين مورد نكاتي همچون تأثير ديوار برشي بر پيچش، تغييرمكان جانبي، صلبيت سقف و نيروي بالارانش مورد بحث و بررسي كه در هر مورد حالت هاي بهينه براي رسيدن به هدف موردنظر، مطالعه شده است. همچنين موقعيت بهينه ديوارهاي برشي در پلان هاي مربع، مستطيل، L شكل و مثلثي شكل مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهد كه در سازه هاي با پلان L شكل براي جانمايي ديوار برشي، در محدوده داخل رفتگي، ديوار برشي قرار نگيرد، هرچه ديوارهاي برشي به هم متصل شوند و در نقاطي دورتر از مركز جرم قرار گيرند وضعيت مطلوب‌تري خواهند داشت، ستون‌هايي كه در محل تقاطع دو جهت ديوار برشي قرار مي‌گيرند، بدترين وضعيت به لحاظ نيروي فشاري دارند و براي مقاومت پيچشي بهتر، مناسب تر است كه ديوارهاي بيشتري در پيرامون سازه قرار گيرند. در صورتيكه تمامي ديوارها در يك امتداد و محور قرار گيرند مقاومت پيچشي سيستم صفر بوده و سازه در برابر پيچش و بارهاي جانبي ناپايدار مي گردد. همچنين در مورد ساختمان هاي مثلثي شكل در پلان در صورتيكه امتداد ديوارهاي برشي همديگر را در يك نقطه قطع كنند سيستم ناموازي بوجود آمده و علاوه بر ايجاد نامنظمي، باعث مي شود مقاومت پيچشي سازه صفر گردد. همچنين مشاهده مي شود پيوسته كردن ديوارها باعث كاهش تغييرمكان جانبي سازه تا 38 درصد مي گردد. در آخر نيز از يك الگوريتم بهينه يابي موسوم به الگوريتم ژنتيك براي يافتن بهينه ترين حالت چيدمان ديوارهاي برشي بتني در سازه هاي فولادي استفاده شده است كه از تلفيق نرم افزار SAP2000 و كدنويسي به روش الگوريتم ژنتيك استفاده شده است.