ارائه رابطه بين عدد آونگي و عمق متوسط بافت در رويه هاي آسفالتي

بافت سطح روسازي و اصطكاك سطح روسازي عوامل مهم و تاثيرگذار بر ايمني راه مي باشند. تحقيقات مختلفي بر روي تاثير متقابل بافت روسازي و اصطكاك سطح انجام گرديده است كه در طي آن محققين به دنبال ارائه معادلاتي بودهاند كه رابطه اين دو مولفه را نسبت به يكديگر بيان كنند كه اين تحقيقات براي انواع مختلف روسازي و با توجه به شرايط اجرا، نتايج متفاوتي داشته است. در اين پژوهش كه بر روي روسازي آسفالتي در آزاد راه قم-گرمسار انجام گرديده است، از آزمايش پخش ماسه براي به دست آوردن عمق متوسط بافت سطح و از آونگ انگليسي جهت تعيين شاخصي براي اصطكاك استفاده شده است و با توجه به نتايج حاصله روابطي براي نشان دادن تغييرات اين دو مولفه نسبت به يكديگر ارائه گرديده است. نتايج آزمايش ها نشان داد كه با افزايش عمق متوسط بافت روسازي، عدد آونگي ابتدا كاهش و سپس افزايش مي يابد.