بررسي پايداري شيب هاي گوژ در پلان با استفاده از روش كاهش مقاومت

تامين پايداري شيب هاي خاكي از مهمترين مسايل در حوزه مهندسي ژئوتكينيك مي باشد. بررسي پايداري شيب ها غالباً با فرض كرنش صفحه اي و در حالت دو بعدي انجام مي شود. اما بررسي ها نشان مي دهد كه در بيشتر موردها، ضريب اطمينان شيب در برابر ناپايداري در صورت استفاده از آناليزهاي سه بعدي، بزرگتر از حالت دو بعدي مي باشد. همچنين بدليل عدم تقارن بارگذاري و هندسه در غالب موارد عملي، تحليل سه بعدي شيب پاسخ واقعي تري بدست مي دهد. در اين ميان شيب هاي گوژ در پلان بدليل فشار همه جانبه كمتر از حالت دو بعدي، نياز به بررسي بيشتر دارند. تاكنون پژوهش هاي بسياري با روش هايي مانند تعادل حدي و تحليل حدي مرزبالا براي تحليل سه بعدي شيرواني ها در حالت كلي و تحليل شيب هاي گوژ در پلان در حالت خاص انجام شده است. در سالهاي اخير روش كاهش مقاومت بعنوان ابزاري موثر كه علاوه بر ضريب اطمينان، بحراني ترين سطح گسيختگي را نيز بر خلاف روش هاي رايج ياد شده تعيين مي كند بكار گرفته شده است. در اين مقاله با استفاده از روش كاهش مقاومت، پايداري سه بعدي شيب هاي گوژ در پلان بررسي شده و تاثير پارامترهايي مانند شعاع شيب، زاويه تمايل شيب و پارامترهاي مقاومتي خاك بر ضريب اطمينان اين گونه شيب ها تعيين شده است. نتايج حاكي از كاهش ضريب اطمينان شيب هاي گوژ در پلان با كاهش شعاع انحنا است.