پاسخ لرزه اي سازه هاي فولادي بلند با مهاربند واگرا تحت اثر جابجايي ماندگار تكتونيكي گسل

جنبش نيرومند زمين در نزديكي گسل، خصوصيات ويژه اي دارد كه با حركات زمين در مناطق دور از گسل متفاوت است. وجود حركت پالس گونه با پريود بلند در ابتداي ركوردها، تجمع انرژي و انتقال آن در مدت زمان كوتاه، از عمده تفاوت ها نسبت به ركوردهاي دور از گسل است. مهمترين پيامدهاي زلزله هاي نزديك گسل جابجايي ماندگار و يا جهت پذيري پيش رونده هستند كه مي توانند نياز هاي لرزه اي غير قابل انتظاري را به سازه تحميل كنند. پديده جابجايي ماندگار يك پالس قوي سرعت است كه از جابجايي ماندگار تكتونيكي زمين كه به مقدار لغزيدن گسل مسبب ربط دارد ايجاد مي شود كه اين پديده باعث توليد مقدار زيادي انرژي در سازه مي شود و سازه را به ميرا كردن انرژي با ايجاد چرخش هاي بزرگ جابجايي وادار مي كند.در اين مقاله قاب هاي 20 و 30 و 40 طبقه مجهز به مهاربند واگرا با شكل پذيري ويژه توسط تحليل ديناميكي تاريخچه زماني تحت نگاشت زلزله هاي نزديك گسل به صورت دو بعدي مورد برر سي قرار مي گيرند. نتايج نشان داد با افزايش ارتفاع قاب ها، ميانگين حداكثر جابجايي نسبي به سمت طبقات بالاتر حركت مي كند و همچنين ميزان جابجايي نسبي طبقات تحت اثر زلزله هاي نزديك گسل داراي ويژگي جابجايي ماندگار نسبت به زلزله هاي دور از گسل به ميزان قابل ملاحظه اي بيشتر مي باشد كه دليل آن وجود پالس هايي با پريود بلند در زلزله هاي نزديك گسل است.