معماري بومي-سنتي،خوانشي نو درپاسخگويي به شاخص هاي معماري پايداردراقليم معتدل ومرطوب

ايجاد فرهنگ پايدار، نيازمند زنده كردن احساس اجتماعي، ارتباط و آميزش با دنياي طبيعي و توجه به شيوه هاي معماري بومي است. معماري پايدار معماري پوياست و بايد با ويژگيهاي اقليمي، فرهنگي و طبيعت هرمنطقه هماهنگ و سازگار باشد و آنچه معماري بومي را ماندگار و كم نظير كرده است توجه به همين خصوصيات است.آنچه كه به عنوان ارزشهاي بومي در معماري پايدار نام برده شد به جهت پاسخگو بودن به اقليم و فرهنگ و اجتماع و بطور كلي حساسيت به محيط پيرامونش در ابعاد گوناگون بسيار ارزشمند است .توجه به اين ارزشها به معناي تكرار كالبدي نمي باشد؛ بلكه تأثير اين ارزشها در هر سه زمينۀ پايداري محيطي ،اجتماعي و اقتصادي، قابل بررسي است و آنچه كه ما در راستاي نيل به معماري پايدار به آن نيازمنديم بازبيني در مفهوم پايداري و توجه و استفاده از اين ارزشها و تلفيق آن با نيازهاي امروز است.ساختمان هاي جديد اقليمي ساخته شده در ايران محدود و اندك است. اين ساختمان ها در كنار بناهاي سنتي، مي تواند الگوي مناسبي براي طراحي و احداث ساختمان هاي اقليمي در كشور باشد . بنابراين براي طراحي در اين اقليم معتدل ومرطوب بايد همواره سعي بر آن باشد كه همان اصول كلي موجود در معماري بومي مانند عناصر نيمه باز و نيمه بسته، كوران، گسترش در ارتفاع، جهت گيري فضاها، شكل بازشوها و در نظر گرفته شود. در نتيجه كشيدگي فرم ساختمان عمود بر كشيدگي زمين، انحراف 30 درجه از جنوب جهت دريافت انرژي مناسب از خورشيد، استفاده از جريان مناسب انرژي باد، ايجاد كوران در فضاخاي داخلي بازشوهاي وسيع و گسترده همراه با سايبان هاي مناسب و احياء عنصر ايوان مي تواند از راه حل هاي اقليمي مناسب جهت تامين آسايش وبهينه سازي مصرف انرژي ساكنين اين منطقه باشد. لذا بهينه سازي مصرف انرژي ساختمان را ميتوان، از بهينه سازي پارامترهاي قابل تغيير در فاز طراحي معماري آغاز نمود نخستين گام در طراحي معماري ساختمان با هدف كاهش ميزان مصرف انرژي، شناسايي دقيق و صحيح مشخصات آب و هوايي و اقليمي منطقه ايست كه ساختمان مورد نظر در آن طراحي و احداث ميشود.