بررسي روش‌هاي برآورد حداكثر سيلاب محتمل PMF

شناخت اقليم يك منطقه در اغلب فعاليت ها مي تواند به عنوان نخستين گام و ضروريترين اقدام مطالعاتي قلمداد گردد. هر ساله هزينه هنگفتي صرف حفظ منابع آب مانند ساخت سدها و مخازن ذخيره مي شود، سرريز سدها براي حداكثر سيلاب محتمل (PMF)براساس بيشترين بارش محتمل توسط تحليل هاي احتمالاتي و با كمك داده هاي ثبت شده طراحي مي شوند. برنامه ريزي و طراحي سازه هاي تحت تأثير پديده هاي هيدرولوژيكي اغلب نيازمند برآورد سيلاب طراحي و يا حداكثر پتانسيل سيلاب در حوضه هاي آبريز است. سيلاب طراحي كميت سيلي است كه با توجه به عواملي چون ايمني سازه، هزينه، طول عمر، خسارت محتمل ناشي از وقايع هيدرولوژيكي تعيين مي گردد. محاسبه حداكثر سيلاب محتمل در طراحي سدهاي بزرگ با توجه به اهميت سازه در حفظ ايمني پايين دست و استفاده بهينه از منابع آب در گرو دقت و مهارت هاي ويژه است. با توجه به اهميت مبحث فوق، مطالعات زيادي در اين زمينه در سراسر دنيا صورت گرفته است. در ايران نيز امور آب وزارت نيرو در قالب طرح تهيه ضوابط و معيارهاي فني صنعت آب كشور، نشريه دستورالعمل روش هاي محاسبه حداكثر سيل محتمل PMF تهيه و تحت عنوان نشريه شماره 647 در سال 1392 تصويب و ابلاغ گرديد. در اين مطالعه به بررسي پژوهش هاي انجام شده و اهميت بعد اقتصادي كنترل حداكثر سيلاب محتمل پرداخته شده است.