تحليل عددي مسائل الاستيسيته مسطح با استفاده از روش بدون شبكه گالركين

براي طراحي و شناخت سيستم هاي مهندسي پيشرفته نياز به حل معادلات ديفرانسيل پيچيده مي‌باشد. به منظور حل اين‌گونه مسائل، روشهاي عددي متنوعي با دقت و پيچيدگيهاي مختلف وجود دارد كه مي توان به اختلافات محدود، اجزاي محدود و غيره اشاره كرد كه هر يك مزيت و معايب خاص خود را دارد. اين روش ها همگي به ايجاد شبكه براي برقراري ارتباط بين گرهها نياز دارند. امروزه روش هايي در حال توسعه ميباشد كه نياز به برقراري رابطه بين گرهها در دامنه محاسباتي نميباشد كه خود يك مزيت عمده ميباشد. يكي از شناخته شده ترين آنها روش بدون شبكه گالركين است. در اين پژوهش، برنامه اي به زبان فرترن90 و روش بدون شبكه گالركين(EFG)، براي حل مسائل الاستيسيته مسطح مورد استفاده قرار گرفته است. در اين روش از تابع شكل حداقل مربعات متحرك به منظور گسسته‌سازي معادله ديفرانسيل حاكم از روش گالركين استفاده شده است. اثرات اندازه شعاع تاثير گره‌ها، شكل دامنه تاثير و همچنين تعداد نقاط انتگرال‌گيري بر دقت و كارايي روش، مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است.