تحليل عملكردي رفتار ساختمانهاي فولادي با قابليت افزايش طبقات

نياز به افزايش مساحت زير بنا و يا تعداد طبقات يك ساختمان، يكي از نيازهاي متداول بسياري از مالكين است. اما از آنجا كه افزايش مقاومت بسياري از اجزاء سازه اوليه، ممكن است مشكل، پرهزينه و حتي گاهي غير ممكن باشد، استفاده از ظرفيت موجود سازه به همراه تكنولوژي هاي نوين ساخت (سبك سازي) بيشتر مورد علاقه مالكين قرار دارد. در اين تحقيق هدف بررسي قابليت افزايش تعداد طبقات ساختمان با توجه به ظرفيت لرزه اي موجود سازه است. با استفاده از بادبندهاي كمانش ناپذير اين موضوع مورد بررسي قرار گرفته است. قاب هاي خمشي فولادي با آيين نامه 2800 ويرايش 4 طراحي شده و پس از اضافه كردن طبقات و تحليل استاتيكي غيرخطي، لزوم بهسازي مورد بررسي قرار گرفته است. افزايش برش پايه در قاب با مقطع A نسبت به همان قاب با مقطع B، به طور ميانگين 49% است و همين افزايش در قاب Y به طور ميانگين 6/ 39% مي باشد. همچنين به نظر مي رسد استفاده از مهاربندهاي كمانش ناپذير در قاب هاي مياني عملكرد بهتري از خود نشان داده است. از طرفي با افزايش تعداد طبقات بر ميزان انرژي جذب شده سازه افزوده مي شود. اين افزايش براي زماني كه مهاربندها در دهانه مياني قرار دارند نسبت به حالتي كه مهاربندها در دهانه كناري جاگذاري شده اند به ميزان 33/ 29% بيشتر است.