مقايسه كاشيكاري شيخ زاهد گيلاني با مسجد جامع اصفهان از منظر نمادشناسي رنگي

اوج استفاده از هنر كاشيكاري در معماري، از جنبه هاي مختلف تكنيكي و سبكي در دوره صفويه قابل توجه و كاشيكاري در مساجد به عنوان يكي از هنرهاي اصيل اسلامي، همواره در طي دوره هاي متوالي دستخوش تغييرات فراواني شده است. اين مقاله به اين سوال كه كاشيكاري هاي آرامگاه شيخ زاهد گيلاني در مقايسه با مسجد جامع اصفهان از منظر نقوش و نماد شناسي رنگي چه مسير تشابهاتي را طي كرده، پرداخته است. هدف از اين مطالعه دسته بندي و شناسايي نقوش تزييني، و روش پژوهش تطبيقي ـ تحليلي است. براي كسب اطلاعات از روش تركيبي(ميداني ـ كتابخانه اي) در جمع آوري داده ها استفاده شده است. نتايج نمايانگر آن است كه در تمام نمادها و نشانه هاي ترسيم شده بر تزيينات مناره ها و گنبدها، زيرسقف، محراب و... به نوعي از عناصر طبيعت الهام گرفته اند. همچنين نقوش شمسه ها، اسليمي ها و ختايي ها داراي رمزي نهفته و مفاهيم عميقي اند كه به سادگي قابل فهم نيستند. همچنين رنگ هاي به كار رفته در اين نقوش، هر يك بر حسب شكل و محل قرارگيري داراي كاركرد و بار معنايي متفاوتي بوده اند.