بررسي قابليت نقاشي ديواري اماكن مذهبي در طراحي گرافيك محيطي در گيلان

اگرچه امروزه رسانه هاي ديداري و شنيداري بخش وسيعي از زندگي خرد و كلان را مي پوشاند، اما گرافيك محيطي همچنان به عنوان مهمترين شيوه موثر بر افكار عمومي، باقي مانده است؛ طراحي نامتناست، سبب اختلال در امنيت رواني و فكري جامعه مي گردد. زيبا سازي با استفاده از بيان بصري محيطي، بر پايه فرهنگ و اصالت بومي، باعث تعالي مديريت شهري و آشنايي عامه مردم، به خصوص نسل نو، با تاريخ، مواريث تاريخي و فرهنگي مي شود. اين نوشتار برآن است تا با نگاهي به قابليت نقاشي هاي ديواري اماكن متبركه در ساخت المان هاي محيطي در گيلان، ضمن ارائه طرح هاي پيشنهادي جديد براي نمونه موردي ديوارهاي شهرستان رشت، به چگونگي استفاده از ديوارنگاري مذهبي ديروز در گرافيك محيطي امروز اشاره نمايد. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي بوده و با روش علي- مقايسه اي صورت گرفت است. جمع آوري اطلاعات، كتابخانه اي، ميداني و با كارت مشاهده مي باشد. ضمن نياز به همخواني موضوع طراحي با فضاي حاكم در محيط، به علت وجود عنصر حركت مخاطب، لازم است گزيده و برشي از كل ديوارنگاره ها، در تركيب با عناصر بصري، به كارگرفته شود. همچنين استفاده هوشمندانه از امكانات گسترده الكتريسته، نور مصنوعي و مصالح جديد، مانند رنگ هاي دريايي، رنگ هاي شب نما و رنگ هاي حساس به نور، در توليد و نمايش آثار هنري، تاثير بسزايي خواهد داشت. بهرگيري از ديوارنگاري ديجيتال در گرافيك محيطي و هنرهاي مرتبط با آن، به همراه خلاقيت بشر، چهره جهان معاصر را وارد مرحله نويني خواهد ساخت.