مروري بر مباني نظري حفاظت ديوارنگاره‌هاي مذهبي

ديوارنگاره‌ها با توجه به ماهيت غير قابل تفكيكشان از يك سازه‌ي تاريخي، با توجه به توانايي‌هايشان مي‌توانند از طيف وسيعي از ارزش‌ها بهره گيرند. با بررسي و شناخت اين ارزش‌ها مي‌توان صراحتاً به لزوم انجام اقدامات حفاطتي و مرمتي كه جهت نگهداري و انتقال اين گونه آثار به نسل هاي آينده مي‌شود، پي برد. اين ارزش‌ها كه جنبه‌هاي مختلف يك نقاشي ديواري وامدار آنهاست، مي‌توانند به عنوان يك منبع اطلاعاتي مسير حفاطت و درمان را به مسير درست رهنمون سازند؛ اگرچه كليه اقدامات حفاظتي و مرمتي خود در پي حفظ و يا شايد احياي ارزش‌هاي ازدست رفته‌ در آن‌ آثارهستند. از طرفي چگونگي مرمت و ميزان مداخله در اين آثار با عناويني همچون حفظ، مرمت يا نگهداري مستلزم توجه به پارامترهاي ديگري نيز مي‌باشد. در نگارش حاضر دو مبحث خواسته‌ي باطني هنرمند در زمان خلق اثر و نقش آفريني زنگار يا پاتين نيز در خصوص حد و ميزان مداخله مورد بررسي قرار گرفته‌اند. اگرچه كه ديوارنگاره را بايستي جزئي جدايي ناپذير از يك كالبد معماري دانست، اما خود ديوارنگاره نه‌تنها قادر است به عنوان يك اثر يادماني و عامل بالقوه ارزشي آن چنان اهميت يابد كه بار ارزشي سازه‌ي معماري حامل خود را بردوش بكشد بلكه مي‌تواند خود نيز اثري مستقل براي ثبت يك اثر غير منقول در فهرست ميراث جهاني باشد؛ لذا در رويكردي نوين براي ارزش گذاري ديوارنگاره هاي ايراني، 9 عامل ارزشي معرفي و تفسير گرديده‌اند.