مطالعه تطبيقي فضاهاي نيمه باز در سواحل جنوبي درياي خزر و سواحل شمالي خليج فارس (مطالعه موردي استان گيلان و استان بوشهر)

سواحل جنوبي درياي خزر داراي اقليم معتدل و مرطوب و حاشيه جنوبي ايران اقليم گرم و مرطوب را داراست.. با توجه به اينكه در گذشته در خانه هاي با معماري بومي در هردواقليم بدون وجود وسايل مكانيكي جهت سرمايش و گرمايش شرايط آسايش براي زندگي فراهم بوده است و توجه به مولفه هاي اقليمي در فرآيند طراحي خانه ها در اين نقش بسيار موثري را داشته است ، اين سوال به ذهن ميرسد كه نحوه برخورد با رطوبت در دو اقليم متفاوت به چه صورتي بوده است. يكي از فرضيه ها وجود فضاهاي نيمه باز است كه در هر دو اقليم به حفظ و پايداري شرايط آسايش كمك قابل توجهي مينمايد. از اينرو در اين تحقيق ابتدا به شناخت كلي فضاي نيمه بازپرداخته و سپس به صورت مقايسه اي فضاهاي نيمه باز در دو اقليم مورد بررسي قرار گرفته و درنهايت ويژگي هاي فيزيكي هركدام مورد ارزيابي و بررسي واقع شده است. نتايج بدست آمده در مورد اين فضاها و الگوها ميتواند در طراحي مسكن معاصر سبب ارتقاي سطح آسايش حرارتي شود.