مروري برمطالعات صورت گرفته در خصوص قاب هاي مركب و معادلات حاكم بر آن

ميانقاب هاي بنايي غير مسلح به صورت رايج در ساختمان ها استفاده مي شود كه اين ميانقاب ها هم به صورت بازشودار وهم بدون بازشو كاربرد دارند. قاب هاي داراي ميانقاب از سختي و مقاومت درون صفحه اي بالا برخوردار مي باشند و همچنين رفتار نظير قاب هاي خالي متفاوت با رفتار قاب داراي ميانقاب مي باشد. وجود بازشو به طور قابل ملاحظه اي سختي و مقاومت قاب را پايين مي آورد و همچنين بر روي نحوه ي شكست موثر مي باشد. محققان گذشته سعي بر آن داشتند كه از مطالعات آزمايشگاهي و عددي اثر چندين پارامتر را برروي پاسخ قاب داراي ميان قاب بررسي كنند كه از جمله ي آنها اندازه ي بازشو و موقعيت آن، درصد سطح بازشو نسبت به سطح كلي، اتصال بين قاب و ديوار، شكل پذيري اجزا اعضاي قاب، خواص مصالح، شكل شكست و... مي باشد. اكثر محققان پيشنهاد كرده اند كه ميانقاب با يك دستك، معادل در نظر گرفته شود و در صورت وجود بازشو از عرض دستك كاسته شود. همچنين روش هاي عددي براي تخمين مودهاي شكست و بار جانبي قابل تحمل قاب داراي ميانقاب بازشودار و بدون بازشو پيشنهاد كردند. در مقاله ي حاضر سعي بر گرد آوري معادلات تحليلي بدست آمده براي قاب هاي داراي ميان قاب شده است.