بررسي جايگاه روانشناسي محيط در فرايند طراحي مسكن با اصول فرهنگ بومي

A Study on the Position of Environmental Psychology in the Process of Housing Design according to Ethnic Culture

مسكن و خانه، مكان شكل گيري فرهنگ خانواده و ارزش ها مي باشد. به گونه اي كه محل رشد هر انساني ابتدا كانون خانواده بوده و تاثير زيادي در شكل گيري شخصيت هر انسان دارد. بنابراين بررسي تاثير روانشناسي محيط در احياي فرهنگ بومي در سكونت گاه ها از اهميت به سزايي برخوردار است. هدف از اين پژوهش تاكيد بر اهميت روانشناسي محيط در فضاهاي مسكوني هر منطقه و ارائه راهكارهايي براي زنده نگه داشتن فرهنگ هاي بومي آن منطقه در سكونتگاه هايش مي باشد. تا بر اين اساس بتوان هويت معماري آن منطقه را احيا كرد. روش تحقيق پژوهش حاضر به صورت تحليلي- توصيفي مي باشد. نتايح به دست آمده نشان مي دهد كه براي ايجاد يك معماري خوب بايد فرهنگ آن منطقه را شناخت و با ايجاد معماري مرتبط با فرهنگ آن منطقه بتوان از لحاظ روانشناسي به آن مكان معني داد و استفاده كننده در آن احساس امنيت و احساس تعلق به آن فضا را درك كرده و به آرامش روحي دست يابد.

Home and residence is the place in which family culture and values form. Any individual firstly nurtures in a family; thus, family hugely influences the formation of personality. Therefore, investigating the effects of environmental psychology on reviving ethnic culture in residences is of utmost importance. The present study aims to emphasize on the importance of environmental psychology in residential complexes and offer solutions through which ethnic culture of a region could be kept alive so that the architectural identity of the region is revived. The present analytical descriptive study demonstrated that a proper architecture could be created using culture of the region and via an architecture closely connected to the culture of the region. This makes the place psychologically meaningful and gives a sense of security and belonging to the user so that s/he is spiritually relaxed.