نقش معماري ارگانيك در طراحي محيط هاي اقامتي تفريحي هماهنگ با صنعت توريسم

امروزه زندگي شهري ونظام اجتماعي موجود در شهرها، انسانها را از مسير اصلي زندگي دور كرده و با وجود رفاه و امكانات بسياري كه در اختيارشان قرار داده از سادگي طبيعت دور شده اند.يكي از بهترين راه هاي تبادل فرهنگي، گردشگري است. بي ترديد صنعت گردشگري به صورت يكي از پايه هاي استوار سيستم جهاني در خواهدآمد. امروزه گردشگري تنها مختص خانواده هاي مرفه و ثروتمند نيست، بلكه ميليونها نفر از مكان هاي تازه بازديد مي كنند.در حالي كه عصر جديدي از توريسم آغاز شده است و سير تكاملي خود را مي پيمايد، تعداد زيادي از عوامل برونزا برآن تاثير خواهند گذاشت. پيشرفت و توسعه فناوري و تخصصي تر شدن علوم مختلف همچون معماري دركنار مسائل مربوط به محيط زيست از جمله عواملي هستند كه بر تقويت صنعت توريسم تاثير مي گذارند. با توجه به جاذبه هاي گردشگري، ظرفيت ها و امكانات مناسب در عرصه هاي مختلف، به راحتي مي توان دريافت كه مقام نود و پنجم در شرايط كنوني و رتبه يكصد و سي و هفتم در ميان 181 كشور جهان شايسته صنعت گردشگري ايران نيست؛ كشوري كه از نظر توانمندي هاي خاص طبيعت گردي در ميان پنج كشور اول دنيا قرار دارد . در اين مقاله، نگارنده سعي بر آن داشته تا از ميان نظريه هاي موجود ، از معماري ارگانيك بهره جويد ، و به بررسي نقش اين معماري در طراحي محيط هاي اقامتي هماهنگ با ارزش هاي بوم گردي بپردازد طراحي معماري مجموعه هاي تفريحي اقامتي به عنوان عاملي مهم و تاثيرگذار در احياء و تقويت صنعت گردشگري با روش تحليل تفسيري و بكارگيري از ابزار كتب و مقالات مورد مطالعه قرار گرفته است.