ارزيابي عوامل كليدي سرزندگي و تعاملات اجتماعي در معماري مراكز تجاري (مطالعه موردي: شهر تبريز)

فضاهاي عمومي موفق بستر تعاملات اجتماعي مي باشند و نقش اساسي در برقراري تعاملات اجتماعي شهروندان ايفا مي كنند. از ديدگاه عيني و مادي فضاي شهري بستري است كه روابط اجتماعي و حيات مدني در آن جريان مي يابد. فعاليتهاي تفريحي جمعي در فضاي شهري مي تواند يكي از مهمترين بستر هاي ايجاد تعاملات اجتماعي و ارتقا سطح فرهنگي جامعه باشد. قوام و دوام جامعه به روابط اجتماعي و تعاملات اجتماعي آن بستگي دارد. مراكز تجاري كانون داد و ستد بوده و ارتباط مستقيم بين عرضه و تقاضا را برقرار مي نمودند. با گذشت زمان و تغيير ماهيت تجاري اين مراكز از كاربرد صرف تجاري به مركز تجاري تفريحي و ايجاد فضاهايي براي اوقات فراغت و تفريح و نهايتا ايجاد مكاني براي تعاملات اجتماعي و سرزنده در اينگونه از مراكز از سالهاي گذشته در كشورهاي توسعه يافته رواج پيدا كرده و در چند سال اخير نيز در كشور ما رايج شده است. مراكز تجاري محل مناسبي براي برقراري تعاملات اجتماعي محسوب مي شوند و نقش مهمي در ايجاد و ارتقاي تعاملات و ارتباط افراد با يكديگر و زندگي اجتماعي آنها دارند. با درك چگونگي ارتباط محيط انسان ساخت و روابط اجتماعي ميان افراد مي توان معماران و طراحان را در جهت طراحي مناسب چنين فضاهايي ياري رساند. اين پژوهش رويكردي تحليلي توصيفي كه با روش مطالعات كتابخانه اي به بررسي عوامل موثر در سرزندگي و تعاملات اجتماعي در مراكز مختلف خواهيم پرداخت و نقاط قوت و ضعف مراكز مورد بررسي قرار خواهد گرفت.