بررسي شاخص هاي معماري پايدار در طراحي موزه ها

فرهنگ به عنوان يك مقوله انساني نقش بارزي درايجاد شناخت و رابطه مردم با محيط و جامعه و توسعه پايدارشهري دارد موزه ها نيز به عنوان مكان هايي كاربردي فرهنگي و جامعه شناختي به منظورپاس داشت هنرفرهنگ و تاريخ يك ملت و همچنين ارايه كننده و انتقال دهنده ميراث هاي فرهنگي روزگاران گذشته به نسلهاي آينده مي توانند يكي ازمولفه هاي پايداري درشهر باشند. لذا موزه ها مي توانند بازتابي الگو واره در جامعه داشته باشند. پس توجه به اهداف توسعه پايدار در طراحي موزه ها منجر به اشاعه ي معيارهاي معماري پايدار در جامعه خواهد گرديد. كاربرد مفاهيم پايداري و اهداف توسعه پايدار در جهت كاهش اتلاف انرژي وآلودگي محيط زيست در معماري، مبحثي به نام « معماري پايدار» را به وجود آورده است.در اين نوع معماري، ساختمان نه تنها با شرايط اقليمي منطقه خود را تطبيق مي دهد، بلكه ارتباط متقابلي با آن برقرار ميكند، « ساختمان ها مانند پرندگان هستند كه در زمستان پرهاي خود را پوش داده وخود را باشرايط جديد محيط وفق مي دهند و بر اساس آن سوخت و سازشان را تنظيم ميكنند». هدف اصلي در اين پژوهش پيشنهاد راهكارهايي براي استفاده از انرژي پاك در فضاهاي موزه ها مي باشد كه در اين ميان موزه ‌ها سهم عظيمي در مصرف انرژي دارند. روش تحقيق اين پژوهش توصيفي و تحليلي مي باشد و گردآوري اطلاعات بصورت اسنادي و كتابخانه اي بوده و از سايت ها و كتابها و مقالات استفاده شده است.