بررسي ميزان صرفه جويي انرژي ساختمان با استفاده از انواع مختلف مواد تغيير فاز دهنده (PCM ) در شهر تبريز

امروزه با افزايش روز افزون قيمت حامل هاي انرژي و لزوم حفظ منابع انرژي تجديدناپذير باعث شده است تا محققين در پي راهكارهايي براي صرفه جويي مصرف انرژي در قسمت هاي مختلف باشند. با توجه به ميزان قابل توجه مصرف انرژي در قسمت ساختمان ، لزوم ارائه راهكارهايي براي كاهش مصرف انرژي ساختمان مشخص مي شود. از جمله راهكارهاي مؤثر در اين زمينه كه در سالهاي اخير مورد توجه محققين قرار گرفته است، استفاده از مواد تغيير فاز دهنده در مصالح ساختمان مي باشد. در اين مقاله ميزان تأثير انواع مختلف مواد تغيير فاز دهنده در جدارهاي سقف و ديوار خارجي بر روي مصرف انرژي كل ساختمان مورد بررسي قرار گرفته است. مدل مورد بررسي در شرايط آب و هوايي شهر تبريز شبيه سازي شده است. نتايج حاصل از شبيه سازي مدل هاي مختلف با استفاده از نرم افزار انرژي پلاس نشان مي دهد، بهينه ترين حالت از لحاظ مصرف انرژي زماني است كه از ماده M91Q23 استفاده شود . بهينه ترين ميزان مصرف را در بين مواد تغيير فاز دهنده باعث كاهش 26% مصرف انرژي مي شود و به طور كلي مي توان نتيجه گرفت در اقليم تبريز از ميان مواد مختلف موجود در بانك اطلاعاتي نرم افزار، مواد تغيير فاز دهنده گروه Q23 كمترين ميزان مصرف انرژي در ساختمان را دارند.