به كارگيري تكنيك هاي مهندسي خط توليد نرم افزار براي پشتيباني از قابليت اطمينان در محيط هاي سخت افزاري مبتني بر فناوري نانو با استفاده از خود تطبيقي

يكي از مهمترين اهداف طراحي سيستم ها، نيل به حفظ قابليت اطمينان آنها در شرايطي است كه مقياس، ثابت نيست. در واقع متغير بودن مقياس، موجب بروز برخي از نقصها در سيستم ها مي‌شود كه با هدف قابليت اطمينان و حفظ عملكرد صحيح سيستم در تناقض است. يكي از موقعيتهايي كه مقياس تحت تأثير قرار مي‌گيرد، استفاده از فناوري نانو در طراحي سخت افزارها است[1]. سخت افزارهايي كه در مقياس نانو ساخته مي‌شوند داراي ويژگي هاي مختلفي هستند؛ از جمله، ابعاد بسيار كوچك، سرعت بسيار بالا؛ مقياس پذيري و در نتيجه نياز مبرم به قابليت اطمينان[2]. عوامل مختلفي مي‌توانند بر قابليت اطمينان عملكرد با اين سخت افزارها اثر بگذارند كه يكي از آنها نرم افزار است؛ در پلتفرم مبتني بر نانو نرم افزار حتي در صورت بروز نقص سخت افزاري بايد طوري طراحي شود كه بتواند قابليت اطمينان را افزايش دهد. براي اين منظور لازم است به نوعي از خودتطبيقي يا به عبارت ديگر تطبيق پذيري پويا كه در زمان اجرا اتفاق مي‌افتد استفاده كنيم. هدف ما در اين مقاله بررسي نحوه استفاده از تكنيك هاي خط توليد نرم افزار براي پشتيباني از تطبيق پذيري پوياي نرم افزار در بستر سخت افزاري نانو است.