بررسي ورود واژه هاي علمي و آموزشي فارسي به زبان تالشي

در بررسي برخوردهاي زباني ميان دوزبان، تأثير و تداخل دو زبان، در يكديگر و قرضگيري واژگاني، امري طبيعي و اجتناب ناپذير است. زبانها براي بيان مطالب گوناگون، بسياري از واژههاي مورد نياز خود را، از ديگر زبانها، اخذ ميكنند تا زمينۀ لازم براي بيان انديشهها و نيازهاي جامعۀ زباني فراهم شود. با توجه به اينكه زبان تالشي در تعامل با زبان فارسي قرار دارد و با توجه به اينكه زبان فارسي، زبان علمي و آموزشي ايران است؛ جامعۀ زباني تالشي، نيازهاي آموزشي و علمي خود را با اخذ و قرضگيري واژههاي اين حوزهها از زبان فارسي، برطرف ميكند. اين امر سبب ميشود بسياري از واژههاي زبان فارسي، در حوزۀ كاربردي زبان تالشي وارد شوند و باعث ايجاد تحول و دگرگوني در زبان تالشي شوند. در اين پژوهش دادههاي مورد نياز به صورت تصادفي از ميان صحبتهاي افراد دوزبانۀ تالشي- فارسيِ كم سواد و بيسواد ضبط، استخراج و بررسي شده است. به دليل اينكه جامعۀ زباني مورد نظر، كمتر تحت تأثير زبانِ دوم قرار دارند براي گردآوري دادهها، مدنظر قرار گرفتند تا از واژههاي غير ضروري كه طبقۀ تحصيلكرده، براي نشان دادن طبقۀ اجتماعي خود به كار ميبرند، دوري شود و حالت طبيعي و عادي تبادل زباني مدنظر باشد. در اين مقاله تلاش ميشود كه به اين پرسش اصلي پاسخ داده شود كه در تبادل زبانياي كه در سطح عادي بين دو زبان انجام ميشود بيشتر چه واژههايي قرض گرفته ميشوند و زبان وام گيرنده چه تغييراتي در عناصر قرضي ايجاد ميكند؟ به نظر ميرسد بيشتر واژههايعلمي و آموزشي از زبان مسلط به زبان ديگر وارد ميشود و زبان مغلوب عملأ چندان تغييري در آنها ايجاد نميكند مگر آن كه با قواعد هجايي، واجي و صرفي زبان مقصد هماهنگ نباشد در اين صورت زبان مقصد آن واژهها را براي تطابق با نظام قواعدي خود، مورد بازبيني قرار ميدهد. بسياري از واژههاي جديد زبان فارسي كه در مراكز علمي و يا در فرهنگستان ساخته ميشود؛ در زبان تالشي هممورد استفاده قرار ميگيرد بدون اينكه تغييري چشمگير در آن ايجاد شود. در اين مقاله چنين تداخلهايي با توجه به چند نمونه بررسي ميشوند.