بررسي اثر تعداد ذرات خوراك بر قابليت خردايش و دانه بندي محصول آزمون بار افتان

استفاده بهينه از انرژي جهت خردايش مواد معدني در آسياها از اهداف اصلي اين تحقيق است. در اين تحقيق سعي بر اين است كه مدلي تجربي مبني بر شرايط برخورد واقعي در آسيا ارائه گردد. امروزه از آزمون بار افتان جهت بررسي شرايط مدار خردايش در زمان تغيير توزيع دانه‌بندي خوراك، اندازه گلوله و سرعت آسيا و تخمين انرژي لازم براي خردايش كامل در آسياي خودشكن و نيمه خودشكن استفاده مي‌شود. با توجه به اينكه اين آزمون داراي محدوديت‌هايي نظير طولاني بودن مدت انجام آزمايش، واقعي نبودن شرايط برخورد، پرهزينه بودن به دليل نياز به حجم زياد نمونه است. در اين تحقيق تأثير تعداد ذرات استفاده ‌شده براي انجام آزمون بار افتان گلوله‌اي به منظور كاهش زمان انجام آزمون و كاهش هزينه، با كم كردن مقدار خوراك آزمايش بررسي شده و تعداد ذرات بهينه در شرايطي محاسبه ‌شده است كه با نتايج آزمون‌هاي موجود و شرايط واقعي خردايش خوراك در آسياي نيمه خودشكن همخواني خوبي داشته باشد. نتايج نشان مي‌دهد كه تعداد ذرات 30 بيشترين همخواني را با نتايج آزمون كامل دارد.