به كارگيري سيستم اطلاعات جغرافيايي در منطقه بندي خدماتي شهري مطالعه موردي : شهر رشت

منطقه بندی خدماتی شهرها, با معیارهایی از جمله جمعیت و وسعت شهر, از سوی سازمانها و ادارات مختلف خدمات رسان, جهت رفع نیاز شهروندان در شهرها انجام می شود. با توجه به وسعت شهر و تعدد سازمان های موجود, مناطق خدماتی مختلفی در شهرها ایجاد می شود كه اطلاعات مربوط به آنها در سازمانها به صورت داده های مكانی و توصیفی ذخیره می شود. این مقاله قصد دارد تا با استفاده ازمطالعه اسنادی و به كارگیری روش توصیفی- تحلیلی, ضمن مطالعه منطقه بندی وضع موجود شهر رشت از طریق سیستم اطلاعات جغرافیایی, مزایای استفاده از آن درتسهیل امورات مربوط به منطقه بندی سازمانهای مختلف را بررسی كند. برای این منظور, با مراجعه به شهرداری, اداره گاز, شركت مخابرات, شركت های برق و آب و فاضلاب, اطلاعات مورد نیاز در زمینه معیارها و تقسیمات منطقه بندی آنها بدست آمد و سپس با توجه به اطلاعات موجود, محدوده خدمات رسانی هریك, به صورت لایه اطلاعاتی در محیط Arcmap طراحی و ترسیم و پایگاه اطلاعاتی مربوط به آنها ایجاد شد. درنهایت برای درك بهتر پدیده های مكانی, مناطق خدمات رسانی سازمانها به صورت دو به دو با هم مقایسه شده اند. نتایج بررسی نشان از توان بالای سیستم اطلاعات جغرافیایی در مراحل مخلتف نمایش تا تحلیل مناطق در ابعاد كمی و كیفی دارد, به نحوی كه پس از تهیه نقشه های مربوطه و ورود و یا محاسبه اطلاعات آرشیو كاملی از موارد مورد نیاز در دست می باشد كه در هردوره قابل بروز رسانی و استفاده است.