مدلسازي مسئله انتخاب تأمين كنندگان تحت شرايط عدم قطعيت در زنجيره تأمين سبز با استفاده از الگوريتم فراابتكاري(شركت مديريت توليد برق هرمزگان)

در فضاي رقابتي امروز، شركتها به دنبال ابزارهايي هستند تا بتوانند هزينههاي خود را در حد امكان كاهش دهند. زنجيره تأمين بهعنوان پروسهاي كه نيازمند مديريت صحيح و جامع است، يكي از حوزههاي مهم براي بررسي هزينههاي هر سازمان و عملكرد آنها است. سه قسمت زنجيره شامل تأمين، توليد و توزيع است كه نيازمند هماهنگي هر چه بيشتر ميباشند. همچنين رشد فزاينده تقاضاي مشتريان بهخصوص در كشورهاي توسعهيافته براي عرضه محصولات سبز)بدون اثر مخرب بر محيطزيست( و از طرفي فشار مقررات دولتي جهت اخذ استانداردهاي زيستمحيطي، مفهوم زنجيره تأمين سبز و اهميت آن را پديدار ساخته است. لذا زنجيره تأمين سبز بهعنوان يكي از ابزارهاي كارآمد جهت كسب مزيتهاي رقابتي موردتوجه مديران زنجيره تأمين است.اين تحقيق يك برنامهريزي خطي چندهدفه جهت انتخاب تأمينكنندگان مناسب در زنجيره تأمين سبز را ارائه ميدهد و دو نوع هزينه شامل هزينههاي حملونقل، هزينههاي سفارش و همچنين هزينههاي زيستمحيطي در نظر گرفتهشده است. هزينههاي زيستمحيطي از دو ديدگاه آلايندههاي توليدشده توسط هر توليدكننده و آلايندههاي ناشي از تسهيلات حملونقل كه نيز بستگي به فاصله و شرايط هر مسير تا رسيدن به تأمينكننده دارد، مورد ارزيابي قرار ميگيرند. جهت حل اين مسئله پيچيده يك الگوريتم فراابتكاري چندهدفه ارائهشده است و براي نشان دادن كارايي الگوريتم پيشنهادي يك مثال عددي با اين الگوريتم و روش حل دقيق با نرم افزار lingo حل ميشود. اين الگوريتم حتي در برخي موارد توانسته جواب بدست آمده از روش بهينه قطعي را تا 21 درصد بهبود بخشد.