رابطه بين هوش اجرايي با بروز رفتار هاي كارآفرينانه كاركنان (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان)

پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه بين هوش اجرايي با بروز رفتارهاي كارآفرينانه كاركنان در دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) به روش توصيفي از نوع همبستگي انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه كارشناسان، رؤساي ادارات و مديران اين دانشگاه به تعداد 307 نفر بودند، كه با استفاده از فرمول كوكران 170 نفر به روش نمونه گيري در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. در اين پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته هوش اجرايي با 48 سوال و پرسشنامه استاندارد رفتار كارآفرينانه زامپتاكيس و موستاكيس ( 2007 ) با 12 سوال استفاده گرديد. روايي صوري پرسشنامه ها به تاييد تعدادي از پاسخگويان و روايي محتوايي آنها به تاييد استاد راهنما و تعدادي از متخصصين و صاحبنظران رسيد. پايايي پرسشنامه ها براساس ضريب آلفاي كرونباخ، براي پرسشنامه هوش اجرايي 83 / 0 و پرسشنامه رفتار كارآفرينانه 87 / 0 محاسبه گرديد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از تحليل آماري در دو سطح توصيفي شامل ميانگين، انحراف معيار و درصد فراواني، و همچنين آزمون هاي آمار استنباطي شامل ضريب همبستگي پيرسون و تحليل واريانس استفاده شد. يافته هاي پژوهش حاكي از آن بود كه بين هوش اجرايي با بروز رفتار كارآفرينانه كاركنان در دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) رابطه مثبت و معنا داري وجود دارد ( 665 / 0 = r .) همچنين بين ابعاد هوش اجرايي با بروز رفتار هاي كارآفرينانه كاركنان اين دانشگاه شامل شفافيت در كار (380 / 0 = r )، تعهد ( 342 / 0 = r)، عملي كردن اهداف ( 495 / 0 = r )، توانمند سازي (601 / 0 = r )، هم افزايي (745 / 0 = r ) و پاسخگويي ( 533 / 0 = r ) نيز رابطه مثبت و معنا داري وجود دارد.