برجسته سازي از طريق توازن آوايي در اشعار نظامي گنجه‌اي

برجسته‌سازي يكي از مهمترين اصطلاحاتي است كه فرماليست‌ها آن را به كار مي‌برند. زبان هنجار به دو شيوه‌ي هنجارگريزي و قاعده افزايي برجسته مي‌شود. قاعده افزايي افزودن قواعدي بر قواعد زبان عادي و هنجار است و از طريق توازن‌هاي آوايي به وجود مي‌آيد و استفاده از آن بر توانايي شاعر در بهره گيري از ظرفيت‌هاي زباني به منظور ناآشنا ساختن و برجستگي زبان دلالت مي‌كند. توازن به عنوان نتيجه‌ي حاصل از قاعده افزايي، عامل ايجاد نظم به شمار مي‌رود. پديد آمدن هر توازن وابسته به گونه‌اي از فرايند تكرار كلامي است. اين تكرارها متنوع و داراي سطوح گوناگوني است و گاهي اين تكرار ناشي از واج‌هاي هم صدا در يك اثر ادبي است، گاهي هم ناشي از تكرار صامت‌ها و مصوت‌ها و همچنين ممكن است از تكرار مجموعه‌اي از واژگان يا تكرار يك جمله در سطح يك شعر باشد. در اين مقاله تلاش شده است گونه‌هاي توازن آوايي در شعر نظامي گنجه‌اي مورد بررسي قرار گيرد.