تاريخ گرايي نوين و جامعه ديكتاتوري: ميشل فوكو و استفان گرين بلت

بحث اصلي اين تحقيق تحليل تاريخ نوگرايي از نظرگاه منتقداني چون ميشل فوكو و استفن گرينبلت مي‌باشد. آنها قدرتي را در جامعه مورد بحث قرار ميدهند كه جامعه ديكتاتوري را ايجاد ميكند. بر اساس نظريه فوكو يه شبكه خاص در اين جامعه وجود دارد كه تحت سلطه يك قدرت است. اين قدرت دانشي را ايجاد ميكند كه عملكرد و وجود گفتمان‌هاي مختلف را مشخص مي‌كند و توسط آن خوب و بدي تعريف مي‌شود كه بر ديگران تحميل شده است. شرايط در جامعه ديكتاتوري مهم‌ترين دليل فرمانبرداري مردم است. آنها در يك سيستم سراسربين قرار ميگيرند كه يك مراقب آنها را مي‌بيند و رفتار آنها را كنترل مي‌كند. انسان در اين جامعه مانند برده‌ي قدرت و دانش است و اين انسان‌ها بدنهاي رام ناميده ميشوند. در اين تحقيق، مفهوم گلولههاي نامرئي در سيستم آموزش و پرورش مورد تحليل قرار مي‌گيرد. بر اساس مفهوم تكنولوژي معطوف به خود فوكو، افراد قادرند از طريق بعضي روش‌ها خود واقعي‌شان را تشكيل دهند و بر بدن، روح و تفكر خود تاثير بگذارند