بررسي انسجام و پيكرمندي در شعر «زمستان» اخوان ثالث

با پديد آمدن انديشه هاي نو در علوم و خصوصاً در زبان و ادبيّات ملل و رشد و تكامل يافتن علم زبان-شناسي، در دهه هاي اخير نظريات گوناگوني درباره چگونگي دستيابي به عمق معنايي متون ارائه مي شود كه در اين ميان تحليل متن در مركز اين بازخواني ها قرار گرفته است. از مهمترين مكتب هاي نقد ادبي كه به تحليل متن پرداخته اند؛ ساختارگرايي فرانسوي است كه از دهة 1950 گسترش چشمگيري يافت. بر اساس اين مكتب هر متن ادبي مجموعه اي از جملات است كه بر مبناي اصول خاصي به هم پيوسته و كليتي منسجم را پديد آورده اند. عواملي كه ميان اين جملات ارتباط برقرار مي كنند عناصر انسجام متن هستند. هدف اصلي دراين مقاله بررسي عناصر انسجام متن و به دنبال آن شناخت ساختار شعر «زمستان» از مهدي اخوان ثالث است. زيرا ساختار و انسجام متن با يكديگر پيوندي تنگاتنگ دارند و هر ساختاري داراي نظامي منسجم است كه عامل اصلي وحدت و يكپارچگي در متن مي باشد. به اين منظور در پژوهش حاضر در شعر مورد نظر به بررسي نشانه هاي مختلف زباني چون نشانه هاي واژگاني، آوايي، نحوي و معنايي پرداخته شده است..بررسي ها نشان مي دهند كه شعر اخوان ثالث(از-جمله شعر مورد نظر)، داراي انسجامي نيرومند در سطوح واژگاني، پيوندي، موسيقيايي، آوايي و معنايي است و آنچه اين انسجام و وحدت را مي آفريند انديشة عميق شاعر است كه در بستر محور طولي شعر جريان يافته است.