برنامه ريزي استراتژيك توسعه شهر سرايان با مدل SWOT و QSPM

یكی از مشكلات این طرح های توسعه شهری عدم هماهنگی با یكدیگر و محدود شدن دامنه دید آنها از نظر زمانی و مسئله شناسی شهری است. این مسائل و تلاش های برنامه ریزان شهری در طول دهه های اخیر برای همراه شدن برنامه های شهری با تغییرات روزافزون شهری به ظهور الگوی برنامه ریزی استراتژیك توسعه شهری منجر شد. برنامه ریزی استراتژیك می تواند ابزاری كلیدی در رویا روبی با معضلات شهری و دستیابی به آینده ای بهتر از جنبه های مختلف باشد. هدف این پژوهش بررسی و تدوین استراتژی های توسعه در شهر سرایان هست تا علاوه بر شناخت نقاط ضعف و قوت، فرصت و تهدیدهای آن نیز مشخص شود؛ و درنهایت راهبردهای مناسب برای توسعه شهر ارائه شود. این پژوهش از نوع كاربردی و روش تحقیق توصیفی تحلیلی است. برای تحلیل یافته های پژوهشی از مدلSWOT استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد كه شهر سرایان به لحاظ ظرفیت درونی از قوتهای بیشتری برخوردار است و به لحاظ ظرفیت بیرونی از فرصتهای بیشتری نسبت به تهدیدات برخوردار است و این نشان دهنده موقعیت تهاجمی شهر سرایان در مدلSWOT است كه در ادامه پنج استراتژی برای توسعه شهر سرایان تدوین شد كه عبارتند از: توسعه اقتصادی دانش بنیان و توسعه مبتنی بر خوشه های صنعتی و توسعه شبكه ارتباطی اعم از جاده ای و ریلی و برنامه ریزی توسعه بافت فرسوده با مشاركت مردم و بستر سازی برای جذب سرمایه های خارج از شهر و استان. در نهایت با استفاده از مدل QSPM استراتژی های فوق اولویت بندی شد