تاثير اجراي مديريت نوآوري و مديريت دانش بر نتايج كليدي عملكرد سازمان هاي ايراني

امروزه مدل هاي تعالي سازماني منجر به ايجاد ليستي از نقاط قوت و نواحي قابل بهبود شده اند. تكنولوژي به عنوان يكي از منابع مهم در اختيار سازمان ها،همواره در مركز توجه مدل هاي تعالي قرار داشته و معيارهاي مناسبي براي ارزيابي سطح توانمندي تكنولوژيك بنگاه ها تعريف شده است. پژوهش حاضر، بهبررسي آثار بهبود ابزارهاي مديريت تكنولوژي بر نتايج كليدي عملكرد سازمان هاي متقاضي دريافت جايزه ملي كيفيت ايران ) (INQAبين سال 1387تا 1393مي پردازد. لذا روند امتيازهاي اكتسابي 44بنگاه متقاضي در معيارها و زيرمعيارهاي مختلف مورد تحليل قرار گرفته و همبستگي و ميزان تاثير آنها برنتايج كليدي عملكرد، تعيين شده است. نتايج حاصل از آزمون همبستگي پيرسون بين بهبود ابزارهاي مديريت تكنولوژي و بهبود نتايج كليدي عملكرد، ضريبهمبستگي بين متغير ها را برابر با 0/602نشان داده است كه نشان گر رابطه خوب مثبت و مستقيم بين اين دو متغير است