انتخاب پورتفوليوي پروژه با توسعه مدل ميانگين-واريانس ماركويتز

در شركت هاي پيمانكاري انتخاب پروژه از بين تعداد زيادي از پروژه هاي پيشنهادي, تصميمي حياتي و بسيار مهم شمرده مي شود .اما در فرايند اين انتخابموانع و مشكلات زيادي چون تعداد زياد اهداف كمي وكيفي , يكنواخت نبودن منابع در دسترس و ميزان مصرف , وابستگي برخي از پروژه ها به يكديگر , تعدادنيروي انساني مجرب , تجربه و ترجيحات مديران در تصميم گيري , برقراري توازن در ريسك پروژه هاي پيشنهادي وجود دارد. دراين پژوهش چهارچوبي كليبراي انتخاب پروژه هاي پورتفوليو ارائه مي گردد كه بدين منظور با بررسي هاي صورت پذيرفته شده در ابتدا پارامترهاي ارزيابي بازده پروژه ها وپورتفوليو پروژه،استخراج و مرحله بعد استفاده از روش AHPمي باشد .با استخراج معيارهاي مرتبط با موضوع از روش AHPبراي وزن دهي به معيارها و پروژه ها بهرهگرفته شده وبازده هريك از پروژه ها ارزيابي مي شود و ريسك پورتفوليو بر مبناي دو پارامتر كلي ميزان ريسك در هر پروژه و تاثيرات پروژه ها و اندركنش آنهابا يكديگر محاسبه مي گردد و بعنوان ورودي مدل انتخاب پورتفوليو بهينه در نظر گرفته مي شود ودر فاز بعدي چارچوب پيشنهادي مدل توسعه يافته ميانگينواريانس ماركويتز كه در آن نتايج حاصل از فاز قبلي بصورت بازده و ريسك پورتفوليو تعريف شده و در مدل در نظر گرفته مي شوند. در اين پژوهش مسالهانتخاب پورتفوليو پروژه با هدف حداقل نمودن ميزان ريسك پورتفوليو وحداكثر نمودن بازده پورتفوليو در نظر گرفته شده است