كارايي متقاطع و كاربرد آن در رتبه بندي واحدهاي تصميم گيرنده با ورودي و خروجي هاي فازي (مطالعه بر روي ده شركت توليد كننده محصولات لبني)

جهاني سازي منجر به افزايش رقابت بين شركت ها و سازمان هاي توليدي و خدماتي در تمام سطوح و بخش ها شده است بدين ترتيب هر سازماني براي اعمال مديريت صحيح در اين شرايط بايد از الگوهاي علمي ارزيابي عملكرد بهره گيرد تا بتواند ميزان تلاش و نتايج حاصل از كاركرد خود را مورد سنجش قرار دهد و جايگاه و رتبه خود را نسبت به ساير سازمان ها بسنجد و در جهت رشد سازمان اقدام نمايد. از اين رو استفاده از ابزارهاي مناسب براي ارزيابي كارايي يك فرآيند، به امري ضروري تبديل شده است. يكي از ابزارهاي كارآمد در شرايط فازي كه اين مهم را محقق ساخته تحليل پوششي داده هاي فازي است. اما آن جايي كه اين تكنيك فاقد نيروي تمايز كافي براي رتبه بندي واحدهاي تصميم گيرنده با داده هاي فازي است و به علاوه آن به تحليل واحدها تنها با استفاده از خود ارزيابي مي پردازد. بدين منظور در اين پژوهش به معرفي مدل جديد DEA كارايي متقاطع فازي و به كار گيري آن در شركت هاي توليد كننده محصولات لبني پرداخته شده است. اين مدل بسطي از مدل تحليل پوششي داده هاي فازي است و ضعف آن را حذف مي نمايد. همچنين از آن جايي كه كارايي حاصل از هر دو روش به صورت بازه اي به دست مي آيد با استفاده از روش MRA رتبه بندي اين بازه ها انجام شد و نتايج حاصل از آن با يكديگر مقايسه گرديد و نتايج نشان داد كه روش كارايي متقاطع فازي ارائه شده ارزيابي دقيق تري از واحدها دارد.