بررسي اجزاي انرژي آزاد سطحي قير حاوي زايكوترم جهت تحليل چسبندگي بين سنگ‌دانه‌هاي شيشه‌اي و قير در شرايط مرطوب

.

در همه كشورها در مورد مزاياي استفاده از مواد بازيافتي در راه‌سازي فعاليت‌هايي صورت گرفته است. استفاده از سنگ‌دانه‌هاي بازيافتي به‌جاي سنگ‌دانه‌هاي تازه سبب مي‌شود تا نياز به فضاي كمتري براي زباله‌دان ضايعات مواد مصرف‌شده وجود داشته باشد. به‌علاوه هزينه‌هاي جابجايي مواد ضايعات و مسائل محيط زيستي نيز سبب شده است تا علاقه به استفاده مجدد از مواد زباله افزايش يابد. در اين پژوهش سعي شده است تا تأثير استفاده از شيشه خردشده به‌عنوان جايگزين بخشي از ريزدانه و نيز زايكوترم به‌عنوان ماده ضد عريان شدگي مايع موردبررسي قرار گيرد. مهم‌ترين مشكل استفاده از شيشه ضايعاتي در مخلوط آسفالتي ناسازگاري بين قير و شيشه در سطح تماس آن‌ها بخصوص در شرايط مرطوب است. اين ناسازگاري معمولاً به شكل ضعف در چسبندگي بين قير و شيشه خود را نشان مي‌دهد. هدف اين پژوهش بهبود مقاومت مخلوط آسفالت شيشه‌اي در برابر خرابي رطوبتي با استفاده از افزودني‌هاي ضد عريان شدگي مايع بر اساس خصوصياتي كه مي‌تواند چسبندگي بين سنگ‌دانه- قير و پيوستگي قير را افزايش مي‌دهد، است. آزمايش انرژي آزاد سطحي براي بررسي تأثير افزودني‌هاي مايع ضد عريان شدگي مورداستفاده قرارگرفته است. نتايج انرژي آزاد سطحي نشان مي‌دهد كه اضافه كردن مواد ضد عريان شدگي به قير باعث افزايش در انرژي آزاد سطحي كل مي‌شود كه سبب كاهش جداشدگي بين قير و سنگ‌دانه‌هاي شيشه‌اي در حضور آب مي‌شود. همچنين استفاده از مواد ضد عريان شدگي زايكوترم سبب شده است تا جز اسيدي انرژي آزاد سطحي قير كاهش و جز بازي آن افزايش يابد. اين مطلب سبب مي‌شود تا چسبندگي بهتري بين قير با مواد اسيدي كه داراي جز اسيدي بزرگ‌تر هستند، فراهم شود.