بررسي روابط مدت زمان دوام زلزله موجود

تحليل خطر لرزه‌اي يكي از روش هاي معتبر در تعيين شتاب مبناي طرح ميباشد و از عوامل موثر در تحليل خطر لرزه تعيين مدت زمان دوام زلزله است. مدت‌زمان دوام زلزله بر نيازهاي لرزه اي مانند شكل‌پذيري پسماند و تعداد معادل چرخه تأثير مي‌گذارد. از ديدگاه ژئوتكنيك نيز، مدت‌زمان دوام زلزله اثرات عميقي بر رفتار خاك غيراشباع دارد و جهت ارزيابي پتانسيل روانگرايي مورد استفاده قرار مي گيرد. معادلات منتشر شده براي پيش بيني مدت زمان حركت قوي زلزله كم مي‌باشد و بيانگر اين است كه به اندازه‌ي كافي مورد توجه قرار نگرفته است. دراين تحقيق سعي شده كه با مقايسه روابط ارائه شده پاسخ آنها را در بستر خاك و سنگ ارزيابي كند. مدل ارائه شده توسط لي در اكثر نمودارها كمترين پاسخ را دارد و بعد از آن مدل كمپتون و استوارت و رابطهي بومر به ترتيب محافظه كارانه‌تر است. مدل ونكي و يغمايي سابق در فواصل نزديك و رابطه‌ي افشاري در فاصله‌هاي دور بيشترين پاسخ را داراست. درضمن بر پايه‌ي نتايج اين مطالعه مشاهده مي‌شود كه در فواصل دورتر و با افزايش بزرگاي زلزله پاسخ مدل‌هاي مختلف به هم نزديكتر مي‌شود.