برنامه‌ريزي توسعه يكپارچه شبكه‌هاي توزيع با در نظر گرفتن توليدات پراكنده بادي

توليدات پراكنده تجديدپذير به عنوان راهكاري براي مقابله با معضلات اقتصادي و زيست محيطي ‏در سال‌هاي اخير در بخش‌هاي مختلف شبكه قدرت و از جمله شبكه توزيع مورد توجه فراوان قرار ‏گرفته‌اند. استفاده از اين منابع به عنوان يكي از گزينه‌هاي توسعه شبكه توزيع مي‌تواند علاوه بر مزاياي ‏اقتصادي به بهبود شاخص‌هاي زيست‌محيطي نيز كمك شاياني نمايد. ‏چنين چشم‌اندازي نيازمند ارائه مدل‌هاي كارآمد براي برنامه‌ريزي توسعه شبكه توزيع است كه در ‏آن‌ها ويژگي‌هاي مختلف واحدهاي تجديدپذير از جمله عدم‌قطعيت آن‌ها به صورت مناسبي مدل گردد.‏ در اين مقاله، به برنامه‌ريزي توسعه شبكه توزيع با در نظر گرفتن توليدات پراكنده بادي و ‏فسيلي پرداخته شده است. در توسعه شبكه توزيع علاوه بر هزينه‌هاي سرمايه‌گذاري و بهره‌برداري از ‏منابع مختلف، هزينه‌ي مربوط به انتشارگازهاي گلخانه‌اي نيز در نظر گرفته شده است. مدل ارائه شده در ‏اين مقاله مدلي ديناميكي است كه در آن علاوه بر نوع و مكان نصب و يا تقويت تجهيزات، زمان ‏سرمايه‌گذاري بر آن‌ها نيز تعيين مي‌گردد. به منظور تعيين مكان، ظرفيت، نوع و زمان بهينه احداث ‏توليدات پراكنده سنتي و بادي، فيدرها و تقويت پست، مساله برنامه‌ريزي توسعه به صورت يك مساله دو ‏سطحي فرمول‌بندي گرديده است. سطح اول مربوط به برآورد هزينه اقتصادي و زيست محيطي برنامه‌ي ‏توسعه در سطح برنامه‌ريزي و سطح دوم مربوط به برآورد همين هزينه‌ها در سطح بهره‌برداري است. ‏مكان، ظرفيت، نوع و زمان احداث توليدات پراكنده سنتي و تجديدپذير، فيدرها و پست در سطح اول ‏تعيين مي‌گردد و اين اطلاعات به سطح دوم ارسال مي‌شود. با درنظر گرفتن اين اطلاعات، در سطح ‏دوم هزينه بهره‌برداري بهينه تعيين مي‌گردد. به عبارت ديگر، در اين سطح شركت توزيع به تعيين ‏ديسپاچ بهينه واحدها و خريد بهينه برق از شبكه بالا دست براي تامين بار مشتركان مي‌پردازد. اين ‏ديسپاچ بگونه‌اي تعيين مي‌گردد كه هزينه بهره‌برداري شبكه توزيع كمينه گردد. در نهايت برنامه توسعه ‏بهينه با در نظر گرفتن هزينه‌هاي سرمايه‌گذاري و بهره‌برداري تعيين مي‌شود. پس از مدل‌سازي مساله، ‏الگوريتمي مبتني بر بهينه‌سازي اجتماع ذرات براي حل مدل ارائه مي‌شود. ‏در نهايت، كارايي مدل پيشنهادي بر روي يك شبكه نمونه مورد بررسي قرار مي‌گيرد.‏