تحليل عملكرد محدود كنندهٔ مغناطيسي جريان خطا به روش اجزاء محدود به صورت سه بعدي و بهبود ساختار آن

افزايش روزافزون مصرف كنندگان و گسترش شبكه هاي قدرت منجر به افزايش ميزان جريان اتصال كوتاه شده است، به همين دليل نياز به محدودكننده هاي جريان خطا از اهميت ويژه اي برخوردار است. يكي از انواع محدودكننده جريان خطا، نوع مغناطيسي پسيو است، كه شامل هستهٔ آهني (ورق مغناطيسي) و آهنربا است، كه در شبكه توزيع ولتاژ پايين مورد استفاده قرار ميگيرد. مهمترين خصوصيت آن ها سرعت بالا، توانايي عملكرد پيدر پي و عدم نياز به مدار تشخيص خطا و مدار فرمان جهت محدودسازي، و شروع محدودسازي همزمان جريان با وقوع خطا ميباشد. در اين مقاله با استفاده محدودكننده جريان خطاي مغناطيسي در محيطي سه بعدي ،COMSOL از مدل اجزاء محدود و به كمك نرم افزار شبيه سازي شده و نتايج حاصله را با نتايج آزمايشگاهي مربوط به محدودكننده جريان خطاي پسيو 2 كيلو ولت آمپري كه در دانشگاه كانازاوا ساخته شده، مقايسه گرديده است.