تاثير مقياس سيماي منظر بر زيستگاه مناطق تغذيه اي كركس مصري در منطقه حفاظت شدهزيستكره ارسباران

The influence of landscape scale on Egyptian vulture foraging habitat in Arasbaran protected area, Iran

همزمان با وارد شدن اصول بوم شناسي سيماي منظر در علوم مختلف، تاثير الگوهاي مكاني بر فراواني و توزيع موجودات زنده كانون توجه بسيار قرار گرفته است. در اين مطالعه با تركيب اصول سيماي منظر و روشهاي مدل سازي زيستگاه حيات وحش، گستره مناسب مقياس سيماي منظر از ديدگاه كركس مصري (Neophron percnopterus) بعنوان گونه در خطر انقراض و كمتر مطالعه شده، جهت نقشه سازي مطلوبيت زيستگاه تغذيه اي آن در منطقه حفاظت شده زيستكره ارسباران تعيين شد. مدل سازي زيستگاه تغذيه اي گونه بر اساس نقاط تغذيه اي جمع آوري شده گونه در يك دوره طولاني مدت )از 1831 تا 1831 (، به كمك چهار مدل آماري GLM, MaxEnt, MARS, RF و 21 متغير زيست محيطي پوشش گياهي، توپوگرافي، عوامل انساني و عوامل تغذيه اي اندازه گيري شده در دو گستره بافري مقياس سيماي منظر به شعاع هاي 1 و 3 كيلومتري از مراكز نقاط تغذيه اي گونه انجام شد. با وارد سازي نتايج مدل هاي با كارائي خوب در يك مدل اجماعي نقشه سازي مطلوبيت زيستگاه كركس مصري صورت گرفت. نتايج مدل سازي نشان داد كه پارامترهاي زيست محيطي اندازه گيري شده در سيماي منظر به شعاع 1 كيلومتري نسبت به شعاع 3 كيلومتري با كارايي بالاتري قادر به تمايز نقاط تغذيه اي در منطقه حفاظت شده زيستكره ارسباران مي باشد. درگستره بافري به شعاع 1 كيلومتري مهم ترين متغيرهاي پيش بيني كننده نقاط تغذيه اي كركس شامل فاصله از مناطق مسكوني و جهت جغرافيايي مي باشند. احتمال مشاهده نقاط تغذيه اي گونه در نواحي با فواصل كمتر از 011 متري مناطق مسكوني و داراي جهت جغرافيايي شمال شرقي افزايش مي يابد.

As the concepts of landscape ecology have been incorporated into other disciplines, the influence of spatial patterns on animal abundance and distribution has attracted considerable attention. In this study, we have combined landscape ecology techniques with species distribution modelling to define the landscape extent as an important scale component from organism’s perspective. We used the chosen spatial extent to provide the feeding habitat suitability map of Egyptian vulture as a less-known and endangered species in Arasbaran protected area. To do this, by compiling 25 feeding site of bird through 2001 to 2015, Egyptian vulture feeding habitat was modeled based on four different modelling techniques which the models with good discriminate accuracy are finally summarized in an ensemble forecasting approach. We considered 20 environmental covariates (land-cover, Topographic, anthropogenic, and feeding factors) that were extracted on two different spatial extents (1- and 8- km radii circles) from feeding sites. The result indicated that Egyptian vulture’s selection of foraging areas was most pronounced at 1-km spatial extent and distance to settlements and aspect were the most important feeding habitat components of Egyptian vulture within this extent. The occurrence likelihood of Egyptian vulture’s foraging areas increased in northeast aspect and also as distance to settlements fell under almost 500 meter.