هتروژنيتي زيستگاه رويكرد مديريتي جهت افزايش انعطاف پذيري مناطق حفاظتشده در واكنش به تغيير اقليم

Habitat Heterogeneity a Management Approach to Enhance the Flexibility of Protected areas in Response to Climate Change

در اين مطالعه تنوع گراديانهاي ارتفاعي مناطق حفاظتشدده اسددتان اصددفهان با هدف ارايه رويكردي جديد جهت افزايش كارايي انتخاب مناطق حفاظتشدددده در واكنش به تغيير اقليم مورد ارزيابي قرار گرفت. محاسدددبه ميزان تنوع گراديان ارتفاعي در دو مرحله براي سدط ك استان و مناطق حفاظتشده با استفاده از شاخص تنوع شانون و در واحد پيكسد و زون ارتفاعي انجا گرفت. در گا ب عدي، ارتباط ميان مقادير محاسدبه شدده شداخص شانون با اندازه و اناي گونهاي مناطق حفاظتشددده و معنيدار بودن آن بررسددي گرديد. همينين براي هر يا از زونهاي ارتفاعي در اسددتان شدداخ ددي تحت عنوان شدداخص حفاظتي محاسددبه شددد كه ميزان ح ددور هر يا از زونها در داخ شددبكه مناطق حفاظتشده را مشخص نمود. نتايج حاص از شاخص تنوع شانون نشان داد كه هم استان و هم مناطق حفاظتشده از ميزان پايين هتروژنيتي زيستگاه براساس گراديان ارتفاع برخوردار بوده كه يا دلي آن به توزيع عارضههاي توپوگرافي اسدتان برميگردد. هرچند ارتباط معنيداري ميان اندازه مناطق با مقادير شاخص شانون بدست نيامد، ولي مشخص شد كه تنوع گراديان ارتفاعي بر روي اناي گونههاي داخ مناطق حفاظتشده تاثيرگذار است. عليرام اينكه نزديا به 02 درصدد وسدعت اسدتان تحت پوشد ش مناطق حفاظتشدده است، مقادير منفي شاخص حفاظتي كه براي اكثر زونهاي ارتفاعي منفي بدسدت آمد بيانگر عد ح ور كافي زونها به خ وص زونهاي مرتفع تر درداخ شبكه حفاظتي استان مي باشددد. براسدداس توزيع مقادير تنوع گراديان ارتفاع در مناطق حفاظتشددده و ك اسددتان ميتوان نتيجه گرفت كه مناطق حفاظتشدده در بخشهاي شرقي استان در مقايسه با نواحي ارب و جنوب پتانسي بيشتري براي آسيبپذيري نسبت به تغيير اقليم داشته و بنابراين نيازمند ملاحظات حفاظتي بيشتر هستند.

In this study, we assessed the level of elevation gradients diversity across the Isfahan protected areas network in order to represent a new approach for increasing the flexibility of protected areas in response to climate change. Diversity of elevation gradients was calculated for the whole province and the protected areas using Shannon index of diversity at the pixel and elevation zone levels. In the next stage, we used the calculated values of Shannon index to test for the significant relationship between diversity of elevation gradients and size and species diversity of the protected areas. For the elevation zones in the province, we quantified to what extend each zone was represented inside the protected areas network using an index called conservation index. Values of the Shannon index indicated low level of habitat heterogeneity across Isfahan province and the protected areas in terms of elevation gradients, a result which could be attributed to the distribution of topographic terrains across the province. No significant relationship was discovered between the Shannon index and the size of the protected areas, however species diversity was found to be positively correlated with the values of the index. Although, nearly 20% of the Isfahan province is protected, negative values of the conservation index obtained for most of the elevation zones implied their under-representation particularlythose at high elevations. According to the distribution of elevation gradient values across the province and the protected areas, it could be concluded that protected areas located at eastern part of the province are more vulnerable to climate change impacts compare with those at west and south parts, and so are in need of more conservation considerations.