نشاط پايدار منابع انساني بر اساس الگوي اسلامي شادكامي

شادي شكلي از حالات و احساس ­هاي خوشايند، رفاه و نگرش هاي مثبت است كه توجه فزآينده­ اي در روانشناسي به خود جلب نموده است. همچنين علاقه به شادي در محيط كار توسعه يافته است. شادي هم براي فرد و هم سازمان ضروري است. برغم اينكه متون اسلامي سرشار از آموزه­ هاي شادي آفرين در سطح فرد و سازمان مي ­باشند، پژوهشي براي ارائه يك الگوي كاربردي در سازمان­ ها بر اساس آن صورت نگرفته است. هدف اين پژوهش دستيابي به شيوه ­هاي ايجاد سازمان شاداب بر اساس الگوي اسلامي مي ­باشد. بر اساس بعد تكويني شادكامي، هستي به طور كلي و از جمله انسان و زندگي او، تابع يكسري سنن و قوانين خاص است كه از آن به «واقعيت هاي هستي شناختي» ياد مي كنيم. هدف اين قوانين تأمين سعادت واقعي و شادكاميِ پايدار آدمي است. پايۀ بنيادين شادكامي اسلامي، توحيد و مؤلفه ­هاي آن رضا و نشاط مي­باشند. اين مقاله در صدد تبيين عوامل و ابعاد شادكامي اسلامي و ارائه شيوه ­هاي به كارگيري آن در سازمان ­ها مي ­باشد. بدين منظور با الهام از مباني شادكامي اسلامي، عوامل و مؤلفه ­هاي شادي بخش ذي ­نفعان و نيز شيوه به كارگيري آنها در سازمان شناسايي شده ­اند.