مدل‌سازي توابع هدف در بهينه‌سازي برنامه نگهداري و تعمير، در سامانه‌هاي ايمني نيروگاه‌ هسته‌اي

بهينه سازي يكي از راه هاي بهبود برنامه نگهداري و تعمير در سامانه ايمني نيروگاه هسته اي مي باشد . در روش ارزيابي احتمالاتي ايمني هاي بهينه سازي تك هدفه به صورت گسترده به كار ميرود. در بهينه سازي چند هدفه معمولا دو يا بيش از دو عامل به عنوان توابع هدف شناخته ميشوند. سعي بر اين است كه بهترين و ايده آل ترين پاسخ ها در جهت كمينه يا بيشينه كردن مقدار توابع به دست آيد در اكثر تحقيقات به دو تابع قابليت اطمينان و هزينه اكتفا شده است و از عوامل مهم ديگر از جمله تأثير مواد پرتوزا بر سلامتي كاركنان ، خطاي انساني و تاثير بر محيط زيست و يا تأثير برنامه هاي نگهداري و تعمير بر روي ساير اجزاي نيروگاه چشم پوشي شده است. هدف از بهينه سازي، انتخاب پاسخ بهينه از جبهه پارتو ميباشد. در اين مقاله به اصول بهينه سازي سه عامل اصلي تابع عدم دسترسي، تابع هزينه و تابع مدت زمان پرتوگيري اشاره شده است