مداراي ديني و همگرايي ديني با تكيه بر ديدگاه امام خميني(ره)

وحدت و همگرايي ميان اديان و مذاهب داراي مباني و اصول مختلفي است كه از جمله آن ها مباني اخلاق شناختي است و بدون بسترسازي اخلاقي، وحدت ميان اديان و مذاهب و همگرايي ديني ممكن نيست. مباني اخلاقي متعددي را مي توان براي همگرايي ديني برشمرد كه مداراي ديني يكي از آن هاست. در دنياي امروز، مدارا و تساهل را اغلب مفاهيمي مي‌دانند كه محصول دنياي غرب و مدرنيته است و فرهنگ‌هاي ديگر، به‌ويژه اسلام با چنين مفاهيمي آشنا نيستند، درحالي‌كه پژوهش‌هاي علمي و تاريخي بيانگر آن است كه اين تصور تا چه اندازه وارونه است؛ اسلام ديني است كه در طول تاريخ بهترين و عالي‌ترين چهره مدارا، صلح و تحمل عقايد و افكار مخالفان را از خود نشان داده و صدها سال پيش از آن‌كه اروپاييان از مدارا سخن بگويند، مسلمانان در فرهنگ اسلامي به آن پايبند بوده‌اند. پيامبر اكرم(ص) چهارده قرن قبل در دنيايي كه مفهوم مدارا و هم‏زيستي ديني براي بشر كاملاً ناشناخته بود، آن را با صراحت كامل شناخت و ملت مسلمان را به آن دعوت كردند. در دوره معاصر شيوه حكومتي امام خميني (ره) بهترين الگو در مواجهه با اقليت هاي ديني و وحدت و همگرايي ميان اديان است. ايشان بر اساس مباني ديني به تبيين حقوق سياسي و اجتماعي اقليت هاي مذهبي و ديني پرداخته و بر حق حيات و برخورد محبت آميز و محترمانه و ايجاد شرايط مطلوب زندگي براي آنان تأكيد مي كند.