رابطه بازي هاي رايانه اي با تفكر انتقادي، انگيزش تحصيلي و همدلي در دانش آموزان

بازي هاي رايانه اي نقش مهمي در توانايي ذهني، سازگاري، ميزان رابطه با خانواده، تفكر انتقادي، انگيزش، همدلي و كيفيت تحصيلي دارد. هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه بازي هاي رايانه اي با تفكر انتقادي، انگيزش تحصيلي و همدلي در دانش آموزان شهر ايلخچي بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر ايلخچي در سال تحصيلي 96-1395 بودند كه از اين جامعه، تعداد 110 دانش آموز بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گيري چند مرحله اي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از ابزارهاي سنجش بازي هاي رايانه اي، تفكر انتقادي كاليفرنيا، انگيزش تحصيلي والرند و همدلي ديويس استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با روش آماري ضريب همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون و آزمون t دو گروه مستقل انجام گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه زمان صرف شده براي بازي هاي رايانه اي با تفكر انتقادي رابطه مثبت و معنادار و با انگيزش تحصيلي و همدلي رابطه منفي و معناداري وجود دارد. از سويي نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه متغيرهاي تفكر انتقادي، انگيزش تحصيلي و همدلي قادرند زمان صرف شده براي بازي هاي رايانه اي را پيش بيني كنند. همچنين بين دانش آموزان دختر و پسر در زمان صرف شده براي بازي هاي رايانه اي تفاوت معناداري وجود دارد. بنابراين توجه به بازي هاي رايانه اي مي تواند در عوامل رواني و شناختي دانش آموزان تأثيرگذار باشد.