كاربرد بهينه‌سازي در قابليت اطمينان

امروزه در بسياري از مطالعات پزشكي، از تكنولوژي ريزآرايه‌ها استفاده مي‌شود تا بتواند ارتباط بين رفتار ژن‌ها و ويژگي‌هاي مختلف باليني بيماران را پيدا كند. از آن‌جايي كه تعداد ژن‌ها بسيار زياد است، به منظور صرفه‌جويي در هزينه و زمان، تعيين ژن‌ها و به‌طور كلي متغيرهاي موثر در پيش‌بيني يك بيماري (زمان فوت يك بيمار) از اهميت بسزايي برخوردار است. در اين مقاله، با به كار‌گيري توابع تاوانريج، لاسو و تركيبي از اين دو تابع، الاستيك‌نت، در رگرسيون نرخ خطر كاكس، مدل مناسب براي پيش‌بينيالگوريتم‌هاي مختلف معرفي و مورد مقايسه قرار مي‌گيرد. در اين راستا كاربرد روش هاي بهينه سازي مقيد در قابليت اطمينان مورد استفاده قرار مي گيرد.