تحليل نظري نقش نظام بانكي در بهبود رقابت پذيري بنگاه هاي كوچك و متوسط

مطالعات نظری و تجربي نشان مي دهند افزايش حجم سرمايه، هم به طور مستقیم به عنوان يكي از عوامل تولید و هم از طريق افزايش بهره وری ديگر عوامل، سبب بالا رفتن قدرت رقابتپذيری، تولید و رفاه جامعه مي شود و آنچه امكان افزايش حجم سرمايه را فراهم آورده است، واسطه گری مالي متنوع، خدمات مديريت ريسك و ساير خدمات مالي ارائه شده به وسیله نظام مالي است. عوامل مالي در سطح خرد، از طريق تاثیرشان بر ساختار سرمايهی بنگاهها و رفتار سرمايهگذاری اهمیت مي يابند، و عوامل مالي برای رقابتپذيری مهم هستند چرا كه ممكن است تمايل ضد نوآورانه و ضد تجارتي در تخصیص منابع مالي وجود داشته باشد. از طرفي امروزه توسعه بنگاه های كوچك و متوسط اقتصادی (SMEs) به عنوان راهكاری جهت عبور از دورهی گذار برای كشورهای در حال توسعه و حتي توسعه يافته توصیه مي شود. اين شركتها به علت حجم كوچك فعالیت، سابقه كم، نداشتن اعتبار كافي و ناشناختهبودن موضوع فعالیتشان با دشواريهای فراواني در راه توسعه خويش روبه رو هستند. يكي از مهمترين اين تنگناها، تأمین مالي فعالیتها و مدريت ريسك فرايندها ميباشد. بنابراين برای اينكه صنايع كوچك و متوسط به رشد و توسعه و توان رقابتپذيری بالا برسند، لازم است هم در بخش تامین مالي و هم در موضوع ريسك و مديريت آن شرايطي را فراهم كرد. در اين مقاله جايگاه نهادهای مالي در تئوریهای رقابتپذيری و مكانیزم اثرگذاری نهادهای مالي بر قدرت رقابت- پذيری صنايع كوچك و متوسط تشريح خواهد شد. اگر شرايط ايدهآل رقابت كامل در بازار پول و سرمايه حاكم نباشد و تامین مالي مهم باشد، به راحتي ميتوان دو بنگاه را پیدا كرد كه از نظر میزان بالقوهی رقابتپذيری مانند هم باشند ولي از نظر عملكرد بسیار متفاوت عمل نمايند. ممكن است يكي از بنگاهها به راحتي پروژههای خود را تامین مالي نمايد ولي ديگری به دلیل نرخ بهرههای خیلي بالا و يا سهمیهبندی اعتباری نتواند به منابع مالي دسترسي داشته باشد. واژه های كلیدی : ،،