زمان‏بندي پروژه چند حالته با محدوديت منابع‏ و در نظر گرفتن اثرات يادگيري با رويكرد استوارسنايو محور (مطالعه موردي)

در دهه‏هاي اخير، استفاده از اثرات يادگيري در حوزه زمان‌بندي پروژه به عنوان مفهومي كه مي‌تواند بهره‌وري يك منبع را در مدت زمان يك كار يا فعاليت افزايش دهد، در حال گسترش است. مسأله زمان‏بندي پروژه با محدوديت منابع (RCPSP ) يك مسأله مهم از ديدگاه نظري و كاربردي است. در حالت استاندارد RCPSP، تمامي اطلاعات، قطعي و از قبل مشخص هستند. اين در حالي است كه استفاده از مقادير قطعي در ايجاد يك زمان‏بندي، مي‏تواند مشكلاتي را حين اجراي پروژه به وجود آورد. يكي از رويكردهاي تقريباٌ نو در زمينه عدم اطمينان، رويكرد بهينه‏سازي استوار است؛ لذا هدف اصلي اين مقاله ارائه يك زمان‏بندي مبنا با قابليت اطمينان بالا براي نزديك كردن مدل‏هاي زمان‏بندي با در نظر گرفتن اثرات يادگيري به دنياي واقعي است. براي اين منظور رويكرد استوار سناريو محور پيشنهاد شده‌است. پس از ارائه مدل استوار به حل آن در ابعاد كوچك با روش دقيق در نرم‏افزار GAMs پرداخته شد. نتايج نشان مي‏دهد زمان‌بندي استوار نسبت به زمان‌بندي اوليه از ثبات بيشتري برخوردار خواهد بود و قابل اتكا جهت برنامه‌ريزي‌هاي آينده مي‌باشد.