بادگير، نماد معماري سنتي يزد

بادگير جزيي از كالبد ساختمان هاي گرم وخشك و يا گرم ومرطوب ايران به شمار مي رود كه با هدايت جريان باد و بهره گيري از انرژي پاك طبيعت در تعديل دما و رساندن دماي فضاي سكونتي به دماي در حد آسايش انسان نقش مؤثري داشته است. بادگيرها در سيماي شهر به صورت كانال هاي عمودي خودنمايي مي كنند و پس از مناره هاي مساجد نقطه ي اوج خط آسمان شهر قلمداد مي شوند. بادگير كانالي است كه با طرز قرار گرفتن در بخش تابستان نشين هرخانه كه پشت به آفتاب دارد ودر فصل تابستان مورد استفاده قرار مي گرفته و با وجود منافذي در رأس خود كه رو به سمت باد مطلوب دارند جريان باد را به اين بخش از خانه هدايت مي كند. مقالۀ حاضر تلاش دارد تا به بررسي و تحليل فضايل و محاسن استفاده از به كارگيري « بادگير» در معماري سنتي يزد بپر دازد.