بررسي تجارب توسعه پايدار گردشگري در روستاها (نمونه موردي روستاهاي متين آباد و مصر)

امروزه گردشگري به عنوان يكي از بزرگترين صنعت ها در برآوردن نيارهاي نسل حاضر بدون به مخاطره انداختن توانايي هاي نسل هاي آتي در بر آوردن نيازهاي خودشان است كه يكي از عوامل مهم توسعه اقتصادي اجتماعي و فرهنگي مي باشد.صنعت توريسم ميتواند به طور مستقيم و غيرمستقيم، ساير فعاليت‌هاي اقتصادي , اجتماعي و فرهنگي را تحت تأثير قرار ‌دهد .بر اساس سند چشم‌انداز 20 ساله، ايران بايد تا سال 2025 پذيراي 20 ميليون گردشگر باشد، تعداد گردشگران وارد شده به كشور با نرخ رشد 20 درصدي از رقم يك ميليون و 816 هزار و 900 نفر در سال 2006 به 2 ميليون و 171 هزار و 299 نفر در سال 2007 افزايش يافته است. با بررسي عوامل و منابع موجود و شناخت انها و توجه به ضرورت حفاظت از محيط زيست و توسعه انها در جهت پايداري براي نسل هاي اتي و توسعه اقتصادي كه دري است براي ورود ارز به داخل كشور و همچنين در ترويج فرهنگ به ديگر ملل ها است كه اين عوامل نياز به برنامه ريزي مناسب و راهبرد ان در به ثمر رسيدن هدف هاي مورد نظر مي باشد.كشور ايران قسمت اعظم ان را مناطق كويري تشكيل داده است كه مكان هاي زيبايي در دل خود جايداده كه دل هر گردشگري را جذب ميكند كه روستاهاي مصر و متين اباد دو مكانهايي در استان اصفهان هستند كه به عنوان بهترين مكان هايي براس توسعه پايدار گردشگري معرفي شده است. مقاله حاضر با استفاده از روش توصيفي تهيه شده است.