بررسي عوامل كليدي مربوط به عريان شدگي مخلوط هاي آسفالتي

اكثر خرابي­هاي روسازي آسفالتي يا مستقيما ناشي از رطوبت است يا توسط آن تشديد مي­شوند. يكي از خرابي­هايي كه مستقيما از رطوبت ناشي مي­شود عريان­شدگي نام دارد. در اين خرابي غشاء نازك قير از پيرامون مصالح سنگي جدا مي­شود، در نتيجه سنگدانه­ها سست شده و خرابي­هاي ديگر همانند ترك و چاله ايجاد مي­گردد. در مورد علت اين جداشدگي فرضيات متفاوتي مطرح شده­است. آنچه مسلم مي­باشد، علت عمده آن، داخل شدن آب به­درون خلل و فرج روسازي آسفالتي و حايل شدن آن بين سنگدانه و قير مي­باشد، كه منجر به از بين رفتن چسبندگي قير و مصالح سنگي مي­شود. ويژگي­هاي دانه­بندي و ويژگي­هاي قير و افزودني­هاي آن، ويژگي­هاي مخلوط بتن آسفالتي بر حسب نفوذپذيري، فضاي خالي و ضخامت لايه قيري، مقدار و ويژگي­هاي فيلر، عوامل محيطي و ترافيكي و نحوه طرح و ساخت مخلوط از مهمترين فاكتورهاي موثر بر حساسيت رطوبتي مي­باشد. شناسايي پارامترهاي موثر بر حساسيت رطوبتي مي­تواند به بهبود راهكارها و روش­هاي پيشگيري از ايجاد اين خرابي كمك كند