بررسي كالبد فضايي قرارگاههاي رفتاري در پارك هاي شهري به روش عاملي (محدوده مورد مطالعه پارك خلدبرين شيراز)

پارك هاي شهري به عنوان بخشي از فضاهاي عمومي در شهرها، نقش مهمي در رفع نيازهاي انساني ايفا مي كنند. بسياري از نظريه پردازان شهري پارك هاي شهري را به عنوان يكي از اجزاي اصلي يك سيستم شهري مي دانند، زيرا پارك نقش بسزايي در فضاي شهري دارد از اين رو به بررسي ابعاد مختلف پارك هاي شهري پرداخته شده است. در روانشناسي محيط نظريه پردازان تاكيد بسيار بر تاثيرات محيطي بر رفتار شده، در اين تحقيق با بررسي كالبد فضايي پارك ها به عنوان قرارگاه هاي رفتاري جهت ارائه الگوهاي رفتاري مناسب مورد بررسي قرار گرفته، پارك خلدبرين در شهر شيراز به عنوان نمونه مطالعاتي اين پژوهش انتخاب شده است. هدف از اين پژوهش، شناساي و ارزيابي محرك ها و الگوهاي رفتاري كاربران در قالب كالبد فضايي در پارك هاي شهري است. پژوهش حاضر، يك تحقيق ميداني با رويكرد توصيفي-تحليلي است و با طرح پرسشنامه اي با مشورت متخصصين به بررسي مولفه هاي كالبدي پرداخته شده اند. جامعه آماري پژوهش 66 نفر از تمام گروه هاي سني استفاده كننده فضاها بوده اند، جهت تجزيه و تحليل داده ها در سطح آماري توصيفي از ميانگين و انحراف معيار و در سطح آمار استنباطي از تحليل عاملي استفاده شده است. نتايج نشان داد كه در بعد كالبدي فضا ضريب همبستگي كالبدي و امنيت برابر 960/0 و سطح معناداري برابر 00/0 است، به عبارتي با افزايش امنيت در يك قرارگاه، الگوهاي رفتاري مناسب تري وجود دارند، همچنين بعد از عامل امنيت، عامل هاي مبلمان و پوشش گياهي مي توانند موثر واقع شوند.