پايش خشكسالي با بهره گيري از شاخص هاي ماهواره اي حاصل از تصاوير MODIS و NOAA (منطقه مورد مطالعه: استان فارس)

يكي از مهم­ترين پيامدهاي خشكسالي، كاهش مقدار پوشش گياهي است. بر اين اساس، ارزيابي اثرات خشكسالي بر روي پوشش گياهي از اهميت زيادي برخوردار است. به همين دليل روش­هاي سنجش از دوري در سال‌هاي اخير به عنوان يكي از كاراترين روش‌ها جهت ارزيابي اثرات خشكسالي مورد نظر قرار گرفته است. در اين مقاله از تصاوير ماهواره­اي سنجنده اسپكترواديومتر تصويربردار با قدرت تفكيك متوسط (MODIS) و سنجنده NOAA براي مطالعه پوشش گياهي و پايش خشكسالي از طريق تغييرات اين شاخص استفاده شده است. همچنين براي ارزيابي كارايي روش مذكور از داده­هاي بارش ماهيانه ايستگاه­هاي باران­سنجي شهرستان­هاي آباده، نورآباد، لامرد، نيريز و مرودشت بكار گرفته شده است. در پژوهش صورت گرفته ابتدا شاخص وضعيت پوشش گياهي (VCI) و شاخص ناهنجاري تفاضلي گياهي نرمال شده (NDVIA) براي داده­هاي ماهواره­اي براي سنجنده MODIS مربوط به دوره 13 ساله (2013-2000) و براي سنجنده NOAA مربوط به دوره 29 ساله (2013-1985) مورد بررسي قرار گرفته است. در ادامه جهت ارزيابي و كارايي شاخص­هاي با استفاده از داده­هاي بارش شاخص استاندارد شده بارش (SPI) مربوط به دوره­هاي 3، 6 و 9 ماهه محاسبه شده است. با تحليل و مقايسه نتايج پردازش­هاي ماهواره­اي و شاخص خشكسالي هواشناسي SPI مشخص گرديد كه دو شاخص VCI و NDVIA بترتيب با شاخص SPI براي دوره­هاي 9 ماهه در شهرستان­هاي نورآباد (42/0و53/0-)، لامرد (57/0و46/0-)، نيريز (51/0و69/0-) و مرودشت (72/0و78/0-) و دوره 6 ماهه در شهرستان آباده (43/0و4/0-) بيشترين همبستگي را دارد. اين مساله بيانگر قابليت بالاي شاخص­هاي ماهواره­اي در مطالعه و مدل­سازي خشكسالي در مناطق خشك و نيمه­خشك مي­باشد.