طراحي اقليمي ايستگاههاي اتوبوس در شهرهاي مناطق گرم و خشك : شهر يزد

ايستگاههاي اتوبوس يكي از اجزاي مهم سيستم اتوبوسراني است و يكي از مهمترين كاركرد هاي ايستگاههاي اتوبوس فراهم كردن آسايش براي مسافرين است. از آنجا كه تامين آسايش در فضاهاي باز بيش از فضاي بسته وابسته به شناخت شرايط اقليمي و محيطي است، طراحي ايستگاه هاي اتوبوس براساس راحتي مسافرين در دوره سرد و گرم سال از نظر دما و بارش و باد و توفان و تابش خورشيد انجام مي گيرد. بدين جهت در اين تحقيق آمار روزانه دما و باد و بارش و نم نسبي تنها ايستگاه هواشناسي يزد مستقر در فرودگاه يزد براي دوره آماري 1953 تا 2005 از سازمان هواشناسي كشور استفاده شده است. سپس شرايط راحتي انسان در زمانهاي مختلف سال بر اساس شاخص متداول راحتي انسان يعني دماي فيزيولوژيكي معادل محاسبه گرديد. براي بدست آوردن اين شاخص از نرم افزارray man استفاده شده است. پس از وارد نمودن داده ها در مدل ميزان شاخصها براي ساعات 10 تا18 و براي 365 روز سال محاسبه شد كه نتايج روزانه و ماهانه سال آن محاسبه شد. در راستاي انجام پژوهش، شش ايستگاه اتوبوس در سطح شهر يزد انتخاب شدند تا شرايط آنها را با شرايط استاندارد مقايسه شود. براي هر ايستگاه شرايط راحتي و ناراحتي بر اساس شاخص ها آسايش تعيين شد و طراحي طول ايستگاه و ابعاد سايه بان بر اساس موقعيت خورشيد تعيين شد. طبق محاسبات ميداني، عمق سايبان براي ايستگاه جمهوري 65/1متر، در ايستگاه امام شهر(22بهمن) 81/1متر، در ايستگاه خيابان كاشاني 65/1 متر و در ايستگاه صفاييه60/1متر مي باشد. پس از مقايسه اين ابعاد با نتايج استاندارد مشخص شد كه عمق سايبان در ساعات 11تا14 ظهر براي تمامي ايستگاهها مناسب است اما براي ساعات 10 صبح( شهريور ماه)، و باقي ساعات مناسب نميباشد. بيشترين ابعاد سايبان عمودي براي ماه مرداد در ساعت3 بعد از ظهر است. در خصوص ايستگاه بولوار دانشجو و كوچه دادگستري، ابعاد پيشنهادي براي ارتفاع ايستگاه 2.5 متر و1.74 متر اندازه سايبان افقي و 31 سانتي متر سايبان عمودي در سمت غرب ايستگاه است